ReAT

Chronische pijn is een groot probleem, allereerst voor de cliënt en zijn directe omgeving, maar ook voor de maatschappij.

De afgelopen decennia is steeds meer het besef gerezen dat chronische pijn niet een symptoom is van een onderliggende ziekte, maar veel meer een ziekte op zichzelf. Anders gezegd bij chronische pijn er is geen duidelijk relatie meer met een beschadiging of letsel  in het lichaam en de pijn die daarna functioneel optreedt. Gewoonlijk wordt pijn chronisch genoemd als deze langer dan 3 maanden bestaat (Merskey & Bogduk, 1994). Langdurige pijn waarbij wel weefselbeschadiging kan worden aangetoond zoals bij kanker of reumatoïde artritis, valt niet onder de definitie van chronische pijn.

De meest genoemde reden hiervoor wordt gezocht in sensitisatie. Sensitisatie betekent gevoeliger worden. In het geval van pijn houdt dit in dat het zenuwstelsel gevoeliger wordt voor langdurig aanhoudende pijnprikkels. Als pijn wordt vergeleken met een alarmsysteem, mag gezegd worden dat door veelvuldig overgaan van het alarmsysteem dit ontregelt en bij het minste geringste en soms zelfs zonder oorzaak afgaat. 

Hoe behandelen wij chronische pijn ?

1. De cliënt wordt heel serieus genomen waarna er een uitgebreide en duidelijke uitleg volgt over sensitisatie en chronische pijn.
2. We gaan uitzoeken welke belangrijke factoren een rol spelen bij ontstaan en onderhoud van het pijnprobleem.
3. Veelal volgt er een trainingsvorm van activiteiten of vaardigheden volgens het Graded Activity concept.